اثر کاربرد جداگانه و تلفیقی فسفر و کود زیستی فسفر بارور 2 بر ویژگی‌های رویشی، عملکرد دانه و میزان اسانس گشنیز (Coriandrum sativum)

به منظور بررسی اثر کاربرد جداگانه و ترکیبی کود فسفر و کود زیستی بارور 2 بر ویژگی‌های رویشی، عملکرد دانه و میزان اسانس گشنیز پژوهشی بصورت آزمایش فاکتوریل در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با سه تکرار در مزرعۀ تحقیقاتی دانشگاه آزاد جیرفت انجام شد. فاکتورهای آزمایش شامل سه سطح کود فسفر (صفر، 75 و 150 کیلوگرم سوپرفسفات تریپل در هکتار) و سه سطح کود زیستی فسفات بارور2 (صفر، 100 و 200 گرم در هکتار) بود. کود زیستی فسفات بارور2 باعث بهبود معنی‌دار ویژگی‌های رویشی گشنیز در مقایسه با شاهد گردید. بیشترین میانگین صفات رویشی در حضور 150 کیلوگرم در هکتار کود فسفر و کاربرد 100 یا 200 گرم فسفات بارور2 بدست آمد. در بیشتر موارد (به جز زیست توده و قطر ساقه) کاربرد ترکیبی 75 کیلوگرم کود فسفر در هکتار همراه با 200 گرم در هکتار فسفات بارور2، با کاربرد ترکیبی 150 کیلوگرم کود فسفر در هکتار همراه با 100 یا 200 گرم فسفات بارور 2 تفاوت معنی‌داری نداشت. در حضور کود زیستی فسفات بارور2، عملکرد و اجزای عملکرد دانه و میزان اسانس گشنیز در مقایسه با عدم کاربرد کود زیستی (شاهد) بطور معنی‌دار افزایش یافت. کاربرد ترکیبی فسفر و کود زیستی فسفات بارور2 موجب افزایش معنی‌دار عملکرد و اجزای عملکرد دانه و میزان اسانس در مقایسه با کاربرد جداگانه آنها گردید. نتایج این پژوهش نشان داد که کاربرد کود زیستی فسفات بارور2 نقش به سزایی در افزایش عملکرد کمی و کیفی گیاه دارویی گشنیز ایفا می‌کند و می‌تواند به عنوان جایگزین کود فسفر در کشاورزی پایدار مصرف شود.